نارفیق

      رفیق نیمه راهی،به خدا غرق گناهی 

      دیگه چاره ای نداری،میدونم در اشتباهی 

      تو دلم جایی نداری،تو که معرفت نداشتی 

      منو از ریشه سوزوندی،دلمو تنها گذاشتی 

      تو دروغ گفتی همیشه،تو وفا سرت نمی شه 

      عادتت بوده همیشه،بزنی تیشه به ریشه

      برو از شهرو دیارم،دست بکش ز روزگارم

      به خدا قسم که دیگه،با تو هیچ کاری ندارم