بی وفا...

اونی که می‎خواستم دلمو شکست و
             به پای یک عشق جدید نشست و
                     چشم روی آرزوم همیشه بست و
                                 پشت مه پنجرمون رها شد
                                         اونی که می‎خواستم مثل اشک چکید و
                                                        تو طول راه باز یه کسی‎رو دید و
                                                                    به آرزوش انگار دیگه رسید و
                                                                               به خاطر هیچی ازم جدا شد
اونی که می‎خواستم دل ازم برید و
              بــین گــلها یه گــل تازه چـید و
                     به اونی که دلش می‎خواست رسید و
                                   بــا غم و غصه منو آشنا کرد
                                           اونی که می‎خواستم منو برد بهشت و
                                                          اسم منو رو سر درش نوشت و
                                                                     بهونه کرد بازی سرنوشت و
                                                                                تو شهر رویاها منو رها کرد
اونی که می‎خواستم منو بـرد از یــاد و
             رفت پیش اون کس که دلش می‎خواد و
                    زد زیــر عشقش کــه یـــادش نــــیــاد و
                                 مـثـــل هــــمـه آدمــا بـــی‎وفــا شد 

**************

چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری است چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست چگونه جای تو در جان زندگی سبز است هنوز پنجره باز است تو از بلندی ایوان به باغ می نگری درخت ها و چمن ها و شمعدانی ها به آن ترنم شیرین به آن تبسم مهر به آن نگاه پر از آفتاب می نگرند تمام گنجشکان که درنبودن تو مرا به باد ملامت گرفته اند ترا به نام صدا می کنند هنوز نقش ترا از قراز گنبد کاج کنار باغچه

*****************

زیر درخت ها لب حوض درون آینه پاک آب می نگرند تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است طنین شعر تو مگاه تو درترانه من تو نیستی که بیبنی چگونه می گردد نسیم روح تو در باغ بی جوانه من چه نیمه شب ها کز پاره های ابر سپید به روی لوح سپهر ترا چنانکه دلم خواسته است ساخته ام چه نیمه شب ها وقتی که ابر بازیگر هزار چهره به هر لحظه می کند تصویر به چشم همزدنی میان آن همه صورت ترا شناخته ام به خواب می ماند

*****************

تنها به خواب می ماند چراغ آینه دیوار بی تو غمگینند تو نیستی که ببینی چگونه با دیوار به مهربانی یک دوست از تو می گویم تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار جواب می شنوم تو نیستی که ببینی چگونه دور از تو به روی هرچه دیرن خانه ست غبار سربی اندوه بال گسترده است تو نیستی که ببینی دل رمیده من بجز تو یاد همه چیز را رهاکرده است

*****************

غروب های غریب در این رواق نیاز پرنده ساکت و غمگین ستاره بیمار است دو چشم خسته من در این امید عبث دو شمع سوخته جان همیشه بیدار است تو نیستی که ببینی

***************

مگه قسم نخوردی که دلمو تنها نذاری روبروم نشستی اما از غریبه کم نداری روبروی من نشستی توی چشم تو ستاره از صدای تو شنیدم که دلت دوسم نداره دل تو تو آسمونا من به دنبال دل تو تو به دنبال ستاره من به یاد قسم تو

        تقدیم به همه کسانی که عشق را به  معرفت بی ریا می فروشند